Ik ga uit van een holistisch mensbeeld.

Je zou kunnen zeggen dat je als mens vier wezenlijke kenmerken hebt: je lichaam (fysiek), je gedachten en overtuigingen (mentaal), je gevoelens (sociaal) en je wezenlijke ik (spiritueel). Je bent ze allemaal. Ze kunnen dus ook niet van elkaar worden losgezien. Problemen en levensvragen die je hebt, dus ook niet.

Je gedachten en overtuigingen hebben de neiging te overheersen. Het brengt naast nuttige eigenschappen, zoals de mogelijkheid om te rationaliseren, te analyseren en abstract te denken, ook vaak beperkingen met zich mee. Voor je het weet geloof je je gedachten en luister je niet meer naar je lichaam en je intuïtie.

In de natuur kan je leren te zijn. Gewoon ‘te zijn’. In balans en zonder weerstand. Zonder oordeel en zonder strijd. Het is de plek waar je kan ervaren dat ‘er zijn’ genoeg is. Je kan zoveel over jezelf leren van de natuur. Je handelen komt dan weer voort uit positiviteit en liefde. Je hoeft niet meer te strijden tegen van alles en nog wat.